Çocuğun doğduktan sonra dünyaya bakışında nasıl bir değişim oldu?
Atlas'tan sonra her şeyin rengi değişti. Hayatın ritmi bir anda yavaşladı ama aynı anda çok daha derinleşti. Eskiden geleceğe dair planlar yaparken şimdi "şu an"ın kıymetini daha çok biliyorum. Dünyaya daha korumacı, daha umutlu ama aynı zamanda daha sorgulayıcı bir gözle bakıyorum. Çünkü artık sadece kendim için değil, onun geleceği için de yaşıyorum.
Bir annenin kalbi sence neyle doludur?
Sabırla, kaygıyla, aşkla... Ama hepsinin üstünde bambaşka, tarifi zor bir sevgiyle. Koşulsuz, karşılıksız, sadece varoluşuyla anlam kazanan bir bağ bu.
En çok hangi anlarda "İyi ki anne olmuşum" diyorsun?
Uykusuz bir gecenin sabahında gülümseyerek bana bakması... İşte o an tüm yorgunluk, tüm belirsizlik bir anda uçup gidiyor. O minicik ellerini yüzüme koyduğu anlarda, içimden geçen tek şey ise "İyi ki..." oluyor.
Çocuğunla paylaştığın küçük ama çok kıymetli bir anı bizimle paylaşır mısın?
İlk kez gözümün içine bakarak beni tanıdığını hissettiğim an. O minicik an, bana hiçbir sahnede yaşamadığım kadar gerçek bir duyguyu verdi.
Annelik yolculuğunda kendine en çok hangi konuda şefkat gösteriyorsun?
Mükemmel olmak zorunda olmadığımı kabul ettiğim anlarda. Her an her şeyi doğru yapamayacağımı biliyorum. Kendime "Bu da geçecek" demeyi, bazen durup derin bir nefes almayı öğrendim. Bu, en büyük şefkat oldu.
Çocuğuna hayatta vermek istediğin en büyük öğüt nedir?
Kendin ol. Kimsenin seni şekillendirmesine izin verme. Ne yaparsan yap, içine siniyorsa doğrudur. Korkmadan sev, cesur yaşa.
Annelik seni daha güçlü bir insan yaptı mı?
Kesinlikle. Daha önce farkında olmadığım bir iç gücüm olduğunu keşfettim. Bedenimle, ruhumla, zihnimle dayanıklı olduğumu gördüm. Artık sınırlarım daha esnek, ama köklerim daha sağlam.
Kendi annenden öğrendiğin hayata dair tavsiyelerden birkaçını bizimle paylaşır mısın?
Anne olmadan önce acaba bir gün annem gibi iyi bir anne olabilecek miyim diye düşünürdüm. Şimdi her zora düştüğümde, annem olsa ne yapardı diye düşünüyorum. Açıklamak çok isterdim ama içgüdüsel bir biçimde hareket ediyorum.
Ona örnek olmak için özel olarak dikkat ettiğin bir şey var mı?
Kelimelerden çok davranışların iz bıraktığına inanıyorum. Ona karşı sabırlı olabilmek, doğaya ve hayvanlara sevgiyle yaklaşmak, hata yaptığımda özür dilemek... Bunların hepsi örnek olmak için dikkat ettiğim şeyler.
İlk kez kutlayacağın Anneler Günü senin için ne ifade ediyor?
Evet, bu yıl ilk kez Anneler Günü'me uyanacağım. Sadece bir gün değil tabii ama sembolik olarak çok anlamlı. Oğlum sayesinde annemle kurduğum bağa da başka bir gözle bakıyorum artık.
Çocuğunla geçirdiğin en unutulmaz an nedir?
Onu ilk kucağıma aldığımda tüm hücrelerim titredi sanki. Hayatımda hiç bu kadar tam ve anda hissetmemiştim. İnanılmaz bir andı benim için.
Annelik serüveninde seni en çok şaşırtan şey ne oldu?
Bu kadar güçlü duyguların bu kadar doğal akması. Sanki içgüdüsel bir bilgelik açığa çıktı. "Bunu nasıl yapacağım?" dediğim her anın cevabı içimden çıktı.
Yoğun hayat temponda onunla kaliteli zaman geçirmek için neler yapıyorsun?
Telefonu bir kenara bırakmak en büyük farkı yaratıyor. Onunla göz göze, ten tene olmak... Kısa ama dolu anlar yaratmak. Bazen sadece bir battaniyenin altında sarılarak geçirilen beş dakika bile yeterli.
Annelik ve kariyer dengesini kurarken en çok nelere dikkat ediyorsun?
Önceliklendirmeyi öğrendim. Kendime suçluluk hissettirmeden "şimdi iş zamanı", "şimdi Atlas zamanı" diyebilmeyi... Destek istemekten çekinmiyorum ve her şeyden önemlisi mümkün olduğunca kendime de zaman ayırmaya çalışıyorum.
Anneler Günü için planlarınız neler? Özel bir ritüeliniz var mı?
İlk Anneler Günü'mde Cansel ile birlikte sade ama içten bir gün hayal ediyoruz. Atlas'la bol sarılmalı, belki birlikte uzun bir yürüyüş yaparız. Cansel'in de sürprizleri olabilir tabii, bilmiyorum...
Seni "anne" kimliğinle anlatan en iyi üç kelime nedir?
Şefkatli. Gerçek. Meraklı.
Fotoğraflar: Ertan Demirbilek